CONSTELLATIES VAN EERDERE LEVENS DEEL I

Een lichaam is als een hemel, wijd en uitgestrekt. Een wereld waarvan alle losse onderdelen bij elkaar gehouden worden door ogenschijnlijk oneindige hoeveelheden huid. Strak getrokken over botten en spieren als een opgespannen doek. Moedervlekken zijn als de sterren aan deze hemel. Kleine markeringen waarvan niemand precies weet waar ze vandaan komen of wat het doel ervan is. De oneffenheden op een anders nog maagdelijk canvas, de suggesties van een geschiedenis voltrokken voordat het lichaam goed en wel op de aarde is gezet.

Wat is het verhaal? Waar komen ze vandaan, deze plekjes op je armen en benen, je buik en rug? Wat betekenen ze?

Het Nederlandse woord ‘moedervlek’ lijkt te wijzen naar dat waar je vandaan komt. De persoon waar jij als persoon begonnen bent. Dit zou een biologische moeder kunnen zijn, maar vanuit een meer spirituele hoek gaat dit misschien wel terug naar een god, of beter gezegd godin, als moeder van alles. Het woord maakt een directe connectie met daar waar je vandaan komt, van wie je komt.

‘Birthmark’ de Engelse variant lijkt nog een andere dimensie hieraan te koppelen. In plaats van de focus op de mens achter jouw bestaan, gaat het om het moment dat je er zelf een werd. Een ‘birthmark’ kan als woord zelf, iets zeggen over de plaats en tijd van het begin.

Als in de woorden al een connectie zit tussen deze puntjes op je huid en waar en van wie je komt, is de stap om ze te zien als een teken van een vorig leven niet zo groot. Vormen deze verkleuringen misschien een taal zoals morse zijn waarin de geheimen van het verleden, heden en de toekomst te vinden zijn? Er zijn genoeg mensen die geloven dat je moedervlekken iets zeggen over bijvoorbeeld de manier dat je in een vorig leven gestorven bent of hoe je hebt geleefd. Zouden er mensen zijn, die deze geheimen kunnen ontrafelen zoals sommigen betekenissen uit de sterren halen? Iemand die de lijnen voor je kan trekken, constellaties kan creëren en een verhaal kan weven met dat wat je op je huid bij je draagt.

Aristoteles stelde al eens dat de menselijke geest gemaakt is van een andere stof dan de vier aardse elementen – aarde, vuur, water en wind – dezelfde stof waaruit sterren bestaan. Het idee dat wanneer je sterft je een plek krijgt op, of verandert in, een ster is dan een simpele van as tot as gedachtegang. De cirkel van het leven; dat waaruit je ontstaat is dat waar je naar terugkeert en waaruit vervolgens nieuw leven ontstaat.

Zoals alles wat een nieuw doel krijgt heeft deze sterrenstof dan gebruikssporen. Aanwijzingen van een eerder leven en van nieuw leven. Punten die je kan verbinden als een persoonlijk sterrenstelsel, pigmentvlekken die beelden vormen van voordat jij gevormd was. Een geschiedenis die voortleeft in de constellaties op jouw lichaam.