Als dit, dan ik

Ik zie de lijstjes overal en knip

ik zie de reclames en snij af

ik zie de blikken uit de ogen van allen en minder

Het voelt niet alsof mijn handen en voeten vast zouden moeten zitten aan dezelfde persoon. Toch zitten ze dat en zie ik ze nu, als ik naar beneden kijk, tegelijkertijd. Mijn voetzolen worden koud staand in het witte bad, mijn tepels zijn hard en één (altijd de linker) probeert zich terug in mijn lichaam te krimpen, zoals ik ook mijn eigen lichaam in zou willen krimpen. Maar dat kan dus niet, daarom ben ik hier. Sta ik hier. 

Dit jaar zal ik

Dit jaar zal ik echt

Dit jaar zal ik echt echt echt

Ik wilde van alles worden als ik later groot was, maar wilde vooral niet groter worden dan kleiner dan gemiddeld. 

Voor mij uitgestald: een dunschiller, de schaar waar ik normaal alleen stof mee knip, een rood aardappelschilmesje dat ietwat bot is, maar waarschijnlijk haar taak toch prima zal volbrengen, en een heggenschaar, voor het echt grove werk. Ernaast visdraad en een naald. Het visdraad is doorzichtig, ik hoop dat het niet te veel zal opvallen. 

Als ik, dan

Als ik, maar dit keer echt, dan 

Als ik, maar dit keer langer, dan

Van te voren had ik het dit keer goed voorbereid. Met de watervaste stift waarmee ik normaal mijn naam op bakjes in de gedeelde koelkast stift zette ik kleine stipjes, streepjes, pijltjes. Mijn lichaam een schatkaart, nog onontdekt. 

Als dit, dan ik

Langzaam zet ik een beetje druk, het gaat verrassend makkelijk. Mijn tenen worden nat, de grond is glibberig en ik voel mijn gemoed al lichter worden.